با درود بسیار خدمت شما عزیزان
این بار بدون تحلیل و برای نوازش چشمان شما نقاشیهای زیبایی از دانش آموزان کلاس دوم – 4 دبستان محبان الرضا که امروز پس از آنکه آموزش کاملی درباره چهارشنبه سوری دیدند، برایشان عکس، فیلم و کارتونهای مرتبط با چهارشنبه سوری و خطرات آن گذاشته شد تا با مخاطرات آن بیشتر آشنا شوند، کشیده شده است. پس از آموزش و نمایش فیلم و عکس، همه بچه ها دست در دست هم، در دستان ما سوگند خوردند که امسال با مواد محترقه و خطرناک بازی نکنند و بر پیمانشان استوار بمانند.
سپس از بچه ها خواستیم در فرصتی کوتاه هر آنچه که امروز فراگرفته اند را بر روی کاغذ بیاورند، که یکی آن را نوشت و دیگری کشید.
این هم نقاشی همه بچه های کلاس؛
در ابتدای بخش پایانی موضوع چهارشنبه سوری دوست دارم براتون یه تصویر جالب بذارم...
این باور را داریم که هنوز هم می توان مثل قدیم با قاشق زنی و اجرای سنت ها کودکان را شاد کرد حتی درون آپارتمان و فضای محدود خانه هایمان!
راهکارهای مقابله با آسیب های چهارشنبه سوری :
نگاهی گذرا به آمار حوادث سال های اخیر و پیدایش کارهای عجیب و غریب به منظور جشن و شادی چهارشنبه آخر سال به وضوح مشخص می کند که آسیب پذیرترین گروه سنی برای خطرات چهارشنبه سوری کودکان و نوجوانان و حتا جوانان می باشند.
گوشه ای از اخبار مربوط به حوادث چهارشنبه سوری:
روزهای پایانی سال با سرعت بیشتری نسبت به تمامی روزهای گذشته در حال سپری شدن هستند و بزرگترین دغدغه تمامی نیروهای امدادی سپری شدن مراسم چهارشنبه سوری با حوادث هرچه کمتر می باشد.
یک شب است و این شب به قدر کتاب هزارو یک شب داستان دارد...
تصمیم داریم در سه بخش تاریخچه پیدایش چهارشنبه سوری، حوادث مربوط به چهارشنبه سوری، راهکارهای مقابله با آسیب های چهارشنبه سوری کمکی هرچند اندک به هم نوعان خود داشته باشیم برای شروع سالی با سلامتی و دل خوش...
واژهٔ «چهارشنبهسوری» از دو واژه چهارشنبه ، نام یکی از روزهای هفته، و سور به معنای عیش و عشرت ساخته شده است.
در شاهنامه فردوسی اشارههایی درباره بزم چهارشنبهای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشاندهندهٔ کهن بودن این جشن است. مراسم سنّتی مربوط به این جشن ملّی، از دیرباز در فرهنگ سنّتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شدهاست
جشن سوری یا آنچه ما امروز آن را چهارشنبه سوری می خوانیم، جشنی است که مانند بیشتر جشن های ایرانی که به ستاره شناسی بستگی دارند مبدا همه حساب های علمی و تقویمی است.
در کتاب تاریخ بخارا اشاره شده که منصور بن نوح از شاهان سامانی در نیمه اول سده چهارم هجری این جشن را برگزار می کند که موجب آتش سوزی در قصر او نیز می شود!
.....»و چون امیر سدید منصور بن نوح به ملک بنشست اندر ماه شوال سال سیصد و پنجاه به جوی مولیان ، فرمود تا آن سرای ها را دیگر بار عمارت کردند و هر چه هلاک و ضایع شده بود بهتر از آن به حاصل کردند. آن گاه امیر سدید به سرای بنشست و هنوز سال تمام نشده بود که چون شب سوری چنانکه عادت قدیم است ، آتشی عظیم افروختند. پاره ای آتش به جست و سقف سرای در گرفت و دیگر باره جمله سرای بسوخت و امیر سدید هم در شب به جوی مولیان رفت«.....
آنچه از این بخش برداشت می شود این است که بطور یقین این جشن در 350 هجری و در ماه شوال که مصادف با پایان سال شمسی بوده توسط یکی از شاهان سامانی در بخارا و جوی مولیان برگزار شده است و آنجا که نگارنده به «عادت قدیم است» اشاره می کند، مشخص می شود که این جشن از سالها و بلکه سده های پیش در ایران رایج بوده است.