شعرهای کودکانه (پلیس)

شعرهای مرتبط با پلیس برای آموزش کودکان

شبا که ما می خوابیم

آقا پلیسه بیداره

ما خواب خوش می بینیم

اون دنبال شکاره

آقا پلیسه زرنگه

با دزدا خوب می جنگه

ما هم اونو دوست داریم

بهش احترام میذاریم

اون که شبا بیداره، لباس یشمی داره

مواظب شهر ما، مواظب خونه هاست

پلیس مهربونه، همیشه خوش زبونه

اون که تفنگ داره، کلاه و فشنگ داره

با آدمای بدکار، با دزدای خطاکار

دشمنه و می جنگه، آقا پلیسه زرنگه

وقتی توی خیابون، ماشیم میاد چپ و راست

پلیس راهنمایی، مواظب بچه هاست

بچه خوب همیشه، از خط کشی رد میشه

آی بچه های ناز نازی

تو خیابون دور از بازی

دست مامانو بگیرین

حواستونو جمع کنید

آقا پلیس رو می بینید

باید بهش سلام کنید

اگه یه روزی گم شدید

باید اونو خبر کنید

همیشه باید بدونید

ماشین چیه پلیس چیه

خونه و آدرست کجاست

اسمت و فامیلت چیه

انار دونه دونه

پلیس چه مهربونه

شب تا سحر بیداره

چه کار سختی داره

شب که میشه تو کوچه ها می گرده

روز که میشه کجا میره؟

هی بالا و پایین میره

به فکر رفت و آمد ماشین هاست

به این میگه برو به چپ

به اون میگه برو به راست

راه میره و سوت میزنه

دوست تو و دوست منه

شعرهای کودکانه(اورژانس)

شعرهای مرتبط با اورژانس برای آموزش کودکان

وقتی تصادف میشه یا توی یک حادثه

اورژانس امداده که به داد ما می رسه

عدد 115 شماره ی تماسه

نگیر بدون دلیل ، شماره ی اورژانسو

نگیری از مریضا همین یه دونه شانسو

اون ور خط پرستار گوشی رو برمی داره

ازت سوال میکنه ، سوالایی که داره

ازحال و روز مصدوم یا کسی که بیماره

نگیر بدون دلیل ، شماره ی اورژانسو

نگیری از مریضا همین یه دونه شانسو

دروغ نگی یه وقتی ، زنگ نزنی الکی

شاید یکی مریضه ، حالش بده طفلکی

نیاز به اورژانس داره ، کمک می خواد راستکی

نگیر بدون دلیل ، شماره ی اورژانسو

نگیری از مریضا همین یه دونه شانسو

شاعر: خانم آناهیتا مستاجران

یه شکلی هست تو اورژانس، بهش می گن مثلث،  مثلث ِ طلایی

هر سه تا گوشه ی اون، یه اسم داره نگا کن ، غلط نگی یه جایی

اسم یکیش نجاته ، دومیشم امنیت

گوشه ی سوم ِ اون، اسمش چیه ؟ سلامت

این سه تا گوشه باید ، با همدیگه کار کنن

هر کدوم از این سه تا، خیلی خیلی مهمن

همیشه هر تصادف ، صحنه ی دلگیریه

اما باید بدونیم ، چاره ی مشکل چیه

باید سریع و فوری، زنگ بزنیم به امداد 

خبر بدیم که اینجا ،امداد رسانی می خواد

اول هر سانحه اونکه  میاد پلیسه

به وضع امنیت اون دور بر می رسه

مثل همیشه پلیس مراقبت می کنه

از جون و مال مردم محافظت می کنه

........................

بعد از پلیس تو صحنه  گروه نجات میرسه

که جستجو می کنه تو دل هر حادثه 

تا کسیکه زخمیه یا اونکه مشکل داره 

از صحنه ی حادثه زودتر بیرون بیاره 

نوبتی ام که باشه نوبت اورژانس  میشه 

وظیفه ی اون فقط ، سلامته همیشه 

باید ببینه مصدوم ، چه حال و روزی داره

فشارِ خون می گیره، نبضشو خوب می شماره

ممکنه خون ریزی زیادی داشته باشه

نمیتونه بذاره همینجوری رها شه

شاید شکسته باشه استخونای مصدوم

باید آتل ببنده به دست و پای مصدوم 

اگه خدا نکرده راه گلوش بسته شه

نتونه  مثل همه درست نفس بکشه 

باید سریع و فوری امداد و آغاز کنه

تا بتونه مسیر هوا رو زود بازکنه

خلاصه هر جور شده، رسیدگی می کنه

علائم حیاتو خوب ، بررسی می کنه

تا بتونه به خوبی امداد رسانی کنه

به سمت بیمارستان مصدومو راهی کنه

شاعر : خانم آناهیتا مستاجران

آهای آهای بچه ها ، حتی شما بزرگا 

چند تا شمارست باید ، بلد باشیم همه جا 

نباید از یاد بره ، تک تک این عددها

بیاین با هم حفظ کنیم ، واسه روز مبادا

آتش نشانی چنده ؟ یکصد و بیست و پنجه 

حفظ کردن این عدد ، مثل یه دونه گنجه 

آخه تو هر حادثه آتش نشان می دونه

چیکار کنه تا کسی توی خطر نمونه

تلفن بعدیمون ، شماره ی پلیسه

صد و ده و بگیری ، پلیس ، زود می رسه 

بودن اون تو صحنه ، ضامن امنیته

وظیفه ی صدو ده ، چیه ؟ ... مراقبته

پس تا حال سه تا از شماره ها رو دیدم

یکی یکی اونا رو ، به حافظه سپردیم

حالا می ریم سراغ ، شماره ی آخری

این عددو نباید ، بگیریمش سرسری 

یکصدو پونزده دفعه ، تا صدو پونزده بشمار !

اورژانس 115 ست به حافظه ت خوب بسپار

اورژانس فقط مخصوصه مصدوما و مریضاس

وظیفه شم همیشه ، سلامت آدمهاس

مرور کنیم از اول همشو دونه دونه ؟

تا اینکه این عددها تو ذهنمون بمونه ؟

یکصدو بیست و پنج که آتش نشانی بودش

هلال احمر و باز ، یکی بگه چی بودش؟

یکصد وده فرقی با یکصدو پونزده داشت؟ 

از حفظ بگو عزیزم ، نگا نکن به یادداشت!

 

ای بچۀ خوب و عزیز و باهوش

بیا بکن نصیحت مرا گوش 

خوب می دونم بزرگ و عاقلی تو

وقت خطر زرنگ و کاملی تو 

چند تا سئوال دارم من از تو عزیز

خدا کنه هیچ وقت نباشی مریض

سئوال من راجع به یک مرکزه

ارزش کارش نداره اندازه 

اورژانس کجاست کی شنیده تا حالا

هر کی بگه بهش می گیم ماشاا...

شاید یکروز تنها بودی با مادر

مادربزرگ، پدربزرگ یا پدر 

یا همسایه یا دوستای مدرسه

یا مهمونی که خونتون می رسه

ممکنه وقت بازی توی کوچه

شیطون بره به جلد چند تا بچه 

ممکنه یک تصادفی ببینی

نباید اون لحظه بیکار بشینی

شاید کسی سوخت با بخار آب جوش

یا چاهی بود کسی افتاده بود توش 

شاید کسی تنفسش شد ضعیف

شکسته شد یک دست یا پای نحیف

از درد قلب کسی بشه ناآرام

یا کودکی بیوفته از پشت بام 

تو مدرسه تو کوچه یا تو خونه

پای سلامت کسی میونه

بزرگ ترها اون لحظه مشغول می شن

بعضی ها وقت حادثه هول می شن 

اما تو باهوشی و زبر و زرنگ

با ترس و گریه می ری حتماً به جنگ

هول نمی شی این هول شدن نداره

مصدوم نیاز به یاری تو داره 

تو می تونی با یک تماس فوری

از مرکز اورژانس کمک بگیری

مصدوم اگر از حادثه می بُرد رنج

زود تو بگیر شمارۀ یک یک پنج 

وقت خطر سریع بگیر شماره

اورژانس به فوریّت کمک می آره

هرگز فراموشت نشه یک یک پنج

تو خاطرت نگه بدار مثل گنج 

ستارۀ زندگی آرمِ اورژانس

وقتی رسید می بینی رو آمبولانس

به رنگ آسمونه این ستاره

حضورش آرامش هر بیماره 

یک مار و یک عصا میونِ اونه

این آرم باید به یاد تو بمونه

اورژانس کارش دقیقه مثل ساعت

هدف اینه سرعت، امداد، سلامت 

هرگز فراموش نکنی یک یک پنج

تو خاطرت نگه بدار مثل گنج

در هر زمان و هر مکان وقت رنج

آروم می شی به همت یک یک پنج

شاعر خانم بهادرانیان

 

شعرهای کودکانه(آتش نشانی)

شعرهای مرتبط با آتش نشانی برای آموزش کودکان

آتیش آتیش آتیش گرفته اونجا

کمک کنید به هرکی رفته اونجا

آقای آتش نشان دشمن مشکلاته

هرکجا آتیش دیدی بدون که اون باهاته

شماره اداره یکصد و بیست و پنجه

همه با هم بخونیم شماره رو دوباره

هم با محبت هم مهربان است

آن مرد خوشرو آـش نشان است

از آتش و دود هرگز نترسید

از دیدن آن برخود نلرزید

در شعله ها هست آن مرد بیدار

پروردگارا او را نگهدار

‍🏻‍‍🏻‍‍🏻‍‍🏻‍‍🏻‍

گُر گُر گُر آتیش گرفته جایی

یکی تو آب افتاده مثل ماهی

یکی بازم پاش توی چاله گیره

بابای علی دست اونو میگیره

بابای علی ، آقای آتش نشانه

همه میگن باباش یه قهرمانه

همه میگن خیلی شجاع باباش

میگن: علی! همیشه مثل اون باش

من یه آتش نشانم

آتش باشد نشانم

جنگ میکنم با آتیش

تا نزنه تورا نیش

آتش از من مبترسه

مرا میبینه میلرزه

1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣ 1⃣2⃣5⃣

وقتی میگیره آتیش

تو شهر ما مکانی

سریع میاد یه ماشین

که هست آتش نشانی

مامور آتش نشان

ببین چقدر زرنگه

هرجا بگیره آتیش

با شعله ها می جنگه

مرد آتش نشانم

وقت نبرد با آتش

خودم یه قهرمانم

کارم را دوست دارم

من ناجی انسانم

بی احتیاطی نکن

با آتش بازی نکن

تا در امان بمونی

خودت را نسوزونی

حادثه های ناجور

همیشه در کمینه

نجات جان انسان

کارم همش همینه

ماشین آتش نشان

وقتی آژیر می کشه

کنار برید زود زود

باید زودتر رد بشه

خاموش کنه آتیش رو

خیلی فوری خیلی زود

این آتیش خطرناک

هم شعله داره هم دود

‍🏻‍‍🏻‍‍🏻‍‍🏻‍‍🏻‍

مردان آتش نشان

دلاور با ایمان

اگر شوند با خبر

که در یک نقطه شهر

آتیش گرفته جایی

تا دیده را گشایی

آژِیرکشان می آیند

تا که خاموش نمایند

حالا با ما تکرار کن

شماره اونهارو

1 2 5

125

آموزه های روان شناختی برای مواجهه کودکان با زلزله و سیل

حوادث طبیعی جزء جدایی ناپذیر زندگی میباشند و بسیار با اهمیت است که کودکان خود را به شیوه ای خاص با پدیده ای مانند زلزله آشنا کنیم تا با نگاهی تازه ترس را کاهش دهیم و مهارت رفتار صحیح را برای کودک و خانواده نهادینه سازیم، چراکه با آگاهی بخشیدن صحیح میتوان در زمان وقوع حادثه از شدت آسیب های جانی و مالی کاست...

زلزله فاجعه‌ای دردناک برای همه افراد جامعه است و کودکانی که این حادثه غم‌‌انگیر و عواقب دشوار آن مانند از دست دادن خانه و نزدیکان را تجربه می‌کنند، ناچارند با سختی‌های زیادی دست و پنجه نرم کنند. با این حال، فقط این گروه نیستند که با عوارض منفی زلزله روبه‌رو هستند. در شهرها و مناطق دیگر نیز کودکان و نوجوانان تحت تاثیر اخبار منفی زلزله درمورد آینده زندگی خود و خانواده‌شان دچار نگرانی و ترس می‌شوند. اگرچه، چنین وضعیتی قابل انتظار است؛ ولی والدین و مراقبان باید در چنین شرایطی به کودکان و نوجوانان کمک و از سلامت روانی آنان محافظت کنند. از زلزله با همه دشواری‌هایش گریزی نیست و باید سعی کرد راهکارهای مناسبی برای رویارویی روانی آن بیاموزیم.

کودکان و نوجوانان با توجه به سن‌شان واکنش‌های متفاوتی به اخبار حوادث و بلایا نشان می‌دهند.
در هنگام وقوع زلزله همچون سایر فجایع طبیعى، کودکان نیز مشابه بزرگسالان واکنش هایی نشان می دهند که این واکنش ها در ابتداى وقوع زلزله یا سایر فجایع پاسخ هایى کاملا طبیعى به رویداد تجربه شده هست.

واکنش هایى که مطابق سن کودک ممکن است مشاهده شود:

🔸٢ تا ٦ سالگى:
* گریه کردن غیرقابل کنترل
* بى هدف به این سو و آن سو دویدن
* ترس از تنها ماندن
* حساسیت به صداى بلند
* بى قرارى و گیجى
* ترس و مشکلات تغذیه

🔸 ٧ تا ١٢ سالگى:
* شکایت از تجربه دردهاى فیزیکى همچون دل درد و سردرد
* کاهش اشتها
* کابوس شبانه و ناتوانى در خوابیدن
* خشم و پرخاشگرى
* اجتناب از مدرسه رفتن
* کاهش علاقه به انجام تکالیف
* نافرمانى در خانه یا مدرسه

کودکان پیش دبستانی با دیدن مناظر و شنیدن صحبت‌های منتشر شده در اخبار، آشفته و پریشان می‌شوند. آنها نمی‌توانند بدرستی بین واقعیت، افکارخودشان، آنچه می‌بینند و می‌شنوند و آنچه در زندگی واقعی رخ می‌دهد، تفکیک قائل شوند. شاید آسیب‌پذیرترین گروه به اخبار حوادث، همین پیش‌دبستانی‌هایی باشند که از نظر بسیاری از افراد در دنیای بی‌خیالی خود سیر می‌کنند.
 در مورد کودکان دبستانی شرایط کمی متفاوت‌تر است. آنها می‌توانند زیرنویس‌ها را بخوبی بخوانند و متوجه اخبار شوند. درست است که تفاوت بین واقعیت و خیال را به طور کامل متوجه می‌شوند، اما اخبار حوادث را شدیدتر و وسیع‌تر از واقعیت، پردازش و خطر را نزدیک به خود احساس می‌کنند. در نتیجه دچار ترس و اضطراب‌ از وقوع زلزله و حوادث می‌شوند.

١. اجازه ندهید که کودکان در معرض اخبار زلزله قرار بگیرند. آنها توانایی پردازش این اخبار را ندارند و به سرعت جهان را برای خود تهدیدکننده می یابند.
مهم است والدین میزان تماشای صحنه‌های دلخراش زلزله‌زدگان در تلویزیون را کاهش دهند. چون تماشای مداوم صحنه‌های زلزله، اثرات مخربی بر کودکان و نوجوانان دارد. کودکان کم سن‌تر بیشتر حس می‌کنند این اتفاق برای آنان رخ خواهد داد و برای کودکان بزرگ‌تر و نوجوانان هم مواجهه و تماشای مکرر صحنه‌های دلخراش زلزله، باعث افزایش اضطراب و ناامنی آنان خواهد شد.
۲. مهمترین منبع احساس امنیت برای کودک، والدین او هستند. به کودک اطمینان دهید که شما در کنارش هستید.
در کودکان کم‌سن، نگرانی جدایی و از دست دادن والدین ایجاد می‌شود و ممکن است به همین دلیل بیش از پیش به والدین خود بچسبند یا هنگام جدایی از والدین مضطرب شوند و از جدایی والدین خود اجتناب ‌کنند و حتی در مواردی از رفتن به مدرسه سرباز زنند. چنین وضعیتی یک اورژانس جدی در نظر گرفته می‌شود و نیاز به مداخله و درمان تخصصی است.
۳. در مقابل سوالات کودکانی که خبر زلزله را شنیده اند به هیچ وجه دروغ نگویید (مثلا هیچ چی نشده). به بیانی ساده و مختصر آنچه واقع شده را به او بگویید (لازم نیست مبانی زمین شناسی و پژوهشهای صورت گرفته در این حوزه را به او بگویید) و به او در یک وضعیت فرضی اقدامات ایمنی در زمان زلزله را یاد بدهید.
بعضی والدین سعی دارند فرزند خود را قانع کنند که اتفاق‌های بد برای آنها نخواهد افتاد. واقعیت این است باید پاسخ‌هایی حاوی اطلاعات صحیح به فرزندان بدهید و قول‌هایی ورای توان و قدرت‌تان به فرزندان ندهید، مثلا نگویید: «ما قول می‌دهیم همیشه و در همه‌جا از تو مراقبت کنیم»، کودکان دیر یا زود متوجه راستی کلام شما می‌شوند.

نکته مهم این است والدین از صحبت کردن راجع به زلزله نترسند. صحبت در مورد زلزله، ترس و اضطراب یا ناراحتی فرزندتان را افزایش نمی‌دهد. والدین باید بتوانند به احساسات فرزندان خود رسیدگی کنند و به سوال‌های آنان پاسخ‌های صحیح بدهند. فرزندان‌تان را تشویق کنید تا در مورد احساسات خود صحبت کنند، بسیاری از فرزندان مرددند در مورد ترس‌ها و اضطراب‌های خود با والدین صحبت کنند یا نه. بعضی والدین، انکار احساسات یا قضاوت در مورد آنها را راهی برای کمک به فرزندان می‌دانند و می‌گویند: «برای چه می‌ترسی؟»، «این که ترس نداره» در حالی که این نکته بسیار مهم است احساس فرزندان پذیرفته شود و عادی جلوه داده شود؛ یعنی: «طبیعیه که از زلزله بترسی. بخصوص بعد از آنچه در فیلم‌ها دیدی.»

زلزله و اخبار مرگ و میر متعدد از نظر کودکان عادی نیست به همین دلیل، لازم است وقت و زمان بیشتری با هم بگذرانید و آنان را آرام کنید. اختصاص زمان بیشتر به آنان آرامش و امنیت می‌دهد.می‌توانید فرزندان را در امر کمک به زلزله‌زده‌ها مشارکت دهید. جمع آوری کمک، رفتن به محل‌های دریافت آن و حضور در این مکان‌ها این پیام را به کودکان می‌دهد که در صورت وقوع چنین مشکلاتی، افرادی هستند که به کمک می‌شتابند.

 

منبع:

www.migna.ir

و باتشکر از سرکار خانم مهدیه انوشه روانشناس بالینی

از امدادخواهی تا امدادرسانی سامانه 125 سازمان آتش نشانی

اگر ما اطلاعات درستی از نیروهای امدادی داشته باشیم:
- آرامش بیشتر برای خودمان، کمک بهتر برای مصدوم  و رفتار شایسته تر در برابر نیروهای امدادی خواهیم داشت...

در همین راستا گروه کودک ایمن - ناجی فردا اقدام به معرفی نیروهای امدادی و مراحل امدادرسانی آنها می پردازد.

 

 

 

بخش دوم:

تماس با سامانه 125

1_ ستاد فرماندهی یا سامانه 125 به نوعی قلب سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران می باشد.

وظیفه ی رهبری عملیات از زمان اعلام حادثه به سامانه 125 تا زمان رسیدن نیروها به محل حادثه و همزمان وظیفه هماهنگی با نیروهای امدادی دیگر از جمله پلیس راهنمایی و رانندگی، نیروی انتظامی، اورژانس تهران، عوامل سازمان های آب، برق، گاز و شهرداری بر عهده ستاد فرماندهی می باشد.

 

     حفظ آرامش کلیدی ترین نکته هنگام تماس با 125 و دیگر سازمانهای امدادی است.

 

 

2_ این مـرکز دارای 60 خط فـعّال است، اما اینگونه نیست که 60 نفر برای پاسخگویی در این مرکز حضور داشته باشند، افراد پاسخگو حداقل 4 نفر می باشند و این تعداد در مواقع اضطراری و ایّام خاص مانند چهارشنبه سوری تا 18-20 نفر متغیر است و تعداد خطوط نیز تا 90 خط قابلیت افزایش دارد.

    

3_ شهر تهران از دیدگاه سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران به 8 منطقه عملیاتی تقسیم بندی شده است و تعداد 8 نفر نمایندگان بیسیم مناطق در ستاد فرماندهی حضور دارند. با توجه به آدرس اعلام شده نزدیکترین ایستگاه آتش نشانی به محل حادثه اعزام می گردد، هم چنین ارتباط با نیروهای آتش نشان، ارگان های امدادی دیگر و حتی تماس مجدد با شهروندان حادثه دیده از سوی سامانه 125 بر عهده ی نمایندگان بیسیم مناطق می باشد.

 اطلاع رسانی به موقع و صحیح از حوادث و هم چنین پاسخگویی دقیق به سوالات نمایندگان بیسیم مناطق موجب می شود تا نیروهای آتش نشان در کمترین زمان ممکن به محل وقوع حادثه رسیده و با کمک اطلاعات به دست آمده از توضیحات فرد تماس گیرنده بار خسارت های جانی و مالی به طور چشمگیری کاهش یابد.

 

4_ دو نفر به عنوان رابط (اسپیکر) هماهنگی میان افراد پاسخگو به تلفن و نمایندگان بیسیم مناطق را انجام می دهند.

 لازم به ذکر است که نماینده بیسیم منطقه 3 عملیات به عنوان اسپیکر کمکی(اسپیکر شماره 3) در مواقع ضروری و پرزنگ در نظرگرفته شده است.

5_ مدیر ستاد فرماندهی سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران بر فعـالیت های هماهنگ میان بخش های مختلف از پاسخ به امدادخواه تا اعزام نیروها و رفع حادثه نظارت دقیقی دارد.

 

 

  با آرزوی سلامتی پرسنل گرانقدر عملیاتی و اداری

و سـپاس از کـادر محـترم ستـاد فـرمانـدهی

از امدادخواهی تا امدادرسانی سامانه 115 سازمان اورژانس

اگر ما اطلاعات درستی از نیروهای امدادی داشته باشیم:
- آرامش بیشتر برای خودمان، کمک بهتر برای مصدوم  و رفتار شایسته تر در برابر نیروهای امدادی خواهیم داشت...

در همین راستا گروه کودک ایمن - ناجی فردا اقدام به معرفی نیروهای امدادی و مراحل امدادرسانی آنها می پردازد.

 

بخش اول:
معرفی مرکز فرماندهی عملیات تهران (دیسپچ)
بر اساس بازدید گروه کودک ایمن-ناجی فردا و کمال تشکر از همکاری سازمان اورژانس

🚑 مرکز فرماندهی عملیات تهران (دیسپچ)

☎️ آیا می دانید تماس هایی که با شماره 115 گرفته می شود به کجا متصل و چگونه پیگیری می شود؟

1- زمانیکه با شماره 115تماس می گیرید جوابگوی شما کارشناسان پرستاری یا پزشکان اورژانس می باشند.
به یاد داشته باشید اولین امدادگر در صحنه ی حادثه فردیست که با شماره 115 تماس گرفته و اطلاعاتی که از وضعیت بیمار و صحنه ی حادثه می دهد بسیار کمک کننده است. دومین امدادگر کارشناسی هست که با شما صحبت می کند و با اطلاعات دریافتی می تواند راهنمایی های حیات بخشی در لحظات اولیه داشته باشد.
پس با دقت به صحبت هایشان گوش کنیم و به سوالاتشان پاسخ دهیم و راهنمایی هایشان را انجام دهیم.
✅ حفظ آرامش کلیدی ترین نکته تماس با 115 و دیگر سازمانهای امدادی است.

2- در حین صحبت با کارشناس 115، از طریق نرم افزار کامپیوتری هماهنگی لازم میان این بخش و بخش اعزام آمبولانس به سرعت انجام می شود و مسئولین اعزام آمبولانس با توجه به آدرسی که شما اعلام می کنید از طریق بی سیم به نزدیکترین پایگاه اورژانس اطلاع داده و اعزام واحد امدادی صورت می گیرد.
✅ به یاد داشته باشیم کلیه نیروهای اعزامی به محل حادثه( حتی راننده آمبولانس) دانش و مهارت لازم برای انجام خدمات فوریتهای پزشکی را دارا هستند و می توانند در محل حادثه خدمات لازم را به بیماران و مصدومین ارایه کنند.

3-با رسیدن پرسنل فوریتهای پزشکی به محل حادثه، ابتدا از بیمار یا مصدوم شرح حال گرفته و وی را معاینه می کنند ( کنترل علایم حیاتی و معاینه فیزیکی). اگر نیاز به انتقال بیمار به مرکز درمانی باشد، کارشناسان واحد اعزام مناسب ترین مرکز درمانی را از نظر نزدیکی مسافت، امکانات، تخصص مورد نیاز برای بیمار و ظرفیت پذیرش هماهنگ کرده و اعزام صورت می پذیرد.
✅ به یاد داشته باشیم انتخاب نهایی محل اعزام بر عهده پرسنل حاضر بر بالین بیمار نمی باشد و این تصمیم در واحد اعزام اورژانس گرفته می شود.

4-چنانچه احتمال سکته مغزی یا قلبی برای بیمار مطرح باشد، علایم حیاتی و نوار قلبی بیمار از طریق تجیزات تله مدسین (پزشکی از راه دور) توسط پرسنل اورژانس از محل حادثه برای پزشک متخصص حاضر در مرکز فرماندهی اورژانس ارسال شده و ادامه درمان و انتقال بیمار به مرکز درمانی توسط وی پیگیری می شود.

5-مدیر مرکز فرماندهی عملیات اورژانس در این قسمت ناظر بر فعالیت های هماهنگ میان بخش های مختلف (از پاسخ به امدادخواه تا تحویل وی به مرکز درمانی) می باشد.

 

 

پیام های خاموش کننده برای خانواده

مهارت کار با خاموش کننده 

نیازمند آموزشی عملی می باشد 

و 

با تمرین فرد این مهارت در ذهن ماندگار خواهد شد.